Перакладчык (прафесія). Апісанне прафесіі. Хто такі перакладчык

Перакладчык - прафесія, якая з даўніх часоў была вельмі прэстыжнай і запатрабаванай. Згадкі пра самых першых прадстаўніках гэтай спецыяльнасці ўзыходзяць да Старажытнаму Егіпту. Ужо тады перакладчыкі з'яўляліся яго ганаровымі жыхарамі. Іх паслугі асабліва былі запатрабаваныя ў Старажытнай Грэцыі, якая цесна кантактавала з дзяржавамі Ўсходу. Калі б не іх веданне моў, то, магчыма, некаторыя кнігі Бібліі не дайшлі да нашага часу. Бо амаль увесь Стары запавет захаваўся выключна ў грэцкім перакладзе. У Старажытнай Русі перакладамі займаліся манахі-Толмачев, якіх лічылі даволі адукаванымі людзьмі. Зараз попыт на паслугі перакладчыкаў досыць вялікі, а валоданне замежнай мовай - залог імклівага кар'ернага росту і высокай зарплаты. Але ў любой прафесіі ёсць і адваротны бок. Такім чынам, распавядзем аб вартасцях і недахопах гэтай спецыяльнасці і пагаворым аб асноўных напрамках дзейнасці.

Плюсы прафесіі перакладчыка

На дадзены момант прыкладна 70% вакансій на рынку працы патрабуюць ад суіскальніка веды замежнай мовы хаця б са слоўнікам. Чаго ўжо казаць пра перакладчыках! Які скончыў ВНУ лінгвіст-перакладчык павінен дасканала валодаць дзвюма замежнымі мовамі (гэта мінімум). Па словах рэктара аднаго са сталічных моўных ВНУ, 95% яго выпускнікоў запатрабаваныя. Прычым многія робяць выдатную кар'еру ў дзяржаўных структурах. Іншыя 5% - гэта выпускнікі і аспіранты, працягне сваю адукацыю за мяжой, а таксама дзяўчаты, якія пайшлі ў дэкрэт.

У цэлым цяпер шмат абласцей, дзе перакладчык (з рускай на англійскую і інш.) Можа сябе рэалізаваць. Гэта і сфера рэкламы, і журналістыка, і PR, і турыстычны бізнэс. Ну і, вядома ж, бюро перакладаў. Таксама высокі попыт на паслугі гэтых спецыялістаў назіраецца ў буйных выдавецтвах. Гэта і нядзіўна, бо за 5 гадоў вучобы, акрамя лінгвістычнага, перакладчык атрымлівае і філалагічная адукацыя.

Вясёлкавыя перспектывы адкрываюцца ў дзелавой сферы. Мэнэджара з веданнем моў цэняць нашмат вышэй. Да таго ж для праходжання конкурсу ў замежную кампанію патрабуецца здзейсненае веданне мовы. Заробкі ў такіх фірмах вельмі высокія. Ну а ў якасці бонуса ідзе прадастаўленне лепшага медыцынскага абслугоўвання і важкага сацыяльнага пакета.

Мінусы прафесіі перакладчыка

Пачнем з таго, што атрыманне лінгвістычнага адукацыі - задача не з простых. 30 чалавек на месца - такі конкурс на факультэт у прэстыжную ВНУ. Акрамя таго, як паступленне, так і навучанне патрабуе немалых фінансавых сродкаў. Сярэдняя школа не забяспечвае неабходнага ўзроўню ведаў, таму бацькам прыходзіцца наймаць рэпетытара для сваіх дзяцей. А гэта прыкладна 10-15 долараў за гадзіну. Выкладчыкі ВНУ і прафесара бяруць у 4-5 разоў больш. Каб набраць да паступлення ў ВНУ добрую моўную базу, трэба навучацца на працягу двух гадоў хоць бы пару разоў на тыдзень. Не ўсе бацькі могуць дазволіць сабе такую раскошу.

Самы складаны экзамен на факультэце ін'язу МДУ. Акрамя вуснага і пісьмовага экзаменаў, трэба здаць аўдзіраванне. Гэта па сілах толькі абітурыентам, якія кантактавалі з носьбітамі мовы ў адпаведнай краіне. На ўсё гэта таксама патрэбныя грашовыя сродкі. Як варыянт, можна адразу пайсці на платнае навучанне, цэны за якое вар'іруюцца ад 1500 да 5000 $ (у залежнасці ад факультэта). Але нават для таго, каб патрапіць на платнае навучанне, трэба набраць патрэбную колькасць балаў.

Самы просты спосаб асваення спецыяльнасці "перакладчык" (гісторыя прафесіі сцісла згадвалася спачатку артыкула) - гэта вучоба ў платным ВНУ. Так можна зберагчы і нервы, і грошы. Але вельмі нешматлікія працадаўцы прызнаюць дыпломы камерцыйных інстытутаў. Для салідных кампаній патрэбныя самавітыя дыпломы.

Іншы мінус тычыцца ўжо непасрэдна прафесійнай дзейнасці пасля заканчэння ВНУ. Існуюць нізкапробныя бюро перакладаў, якія складаюць сур'ёзную канкурэнцыю высокакваліфікаваным супрацоўнікам. Праверыць "веды" недарэкай можа толькі прафесіянал, але ён ёсць не ў кожнага заказчыка. За свае паслугі псевдопереводчики бяруць невялікія грошы. У выніку карпатлівая і інтэлектуальная праца сапраўдных прафесіяналаў моцна падае ў кошце.

спецыяльнасці

Сучасны перакладчык - прафесія, якая ўключае такія спецыяльнасці, як:

• міжкультурная камунікацыя і лінгвістыка;
• перакладазнаўства і пераклад;
• методыка выкладання моў і культур;
• замежная мова.

Міжкультурная камунікацыя і лінгвістыка

Даволі шырокая спецыялізацыя. Падыдзе абітурыентам, якія плануюць вывучаць замежныя мовы, але пакуль не упэўненым у жаданні атрымліваць спецыяльнасць "перакладчык". Прафесія на англійскай абавязвае казаць любога, хто асвойвае гэтую спецыяльнасць.

Лінгвіст - гэта чалавек, які даследуе структуру мовы і яго характэрныя асаблівасці. Гэтая спецыяльнасць вельмі блізкая да прафесіі філолага, які спазнае фактары, якія абумаўляюць развіццё і станаўленне мовы: звычаі, традыцыі, літаратуру народа-носьбіта.

Вельмі часта лінгвісты займаюцца даследчай дзейнасцю і навукай. Запатрабаваныя яны і ў фірмах, якія распрацоўваюць лінгвістычны софт (праграмы распазнання прамовы, аўтаматычнага перакладу, апрацоўкі тэксту). Многія прадстаўнікі гэтай прафесіі ствараюць розныя кампутарныя слоўнікі, даведнікі, энцыклапедыі і сайты ў Інтэрнэце.

Перакладазнаўства і пераклад

Тут ўпор робіцца на метадалогію і тэхніку перакладу. Студэнтаў навучаць тэхнічнаму, мастацкаму, вусным, паслядоўнаму перакладам, працы сынхраністаў і т. Д. Ці складана распавесці аб відах перакладу ў межах аднаго артыкула, таму толькі скажам, што спецыялісты гэтага кірунку вельмі запатрабаваныя. А самую высокую зарплату атрымліваюць альбо вузкаспецыялізаваныя работнікі, альбо перакладчыкі высокай кваліфікацыі.

Методыка выкладання моў і культур

Якая атрымліваецца кваліфікацыя - выкладчык, лінгвіст. Гэта варыянт для тых, хто яшчэ не вызначыўся з будучым месцам працы.

У навучальным плане падрабязна вывучаюць гісторыю і традыцыі краіны-носьбіта, а таксама лінгвістычныя асаблівасці, варыянты вымаўлення і метадалогію. З атрыманых аб'ёмам ведаў можна застацца выкладаць у інстытуце ці ўладкавацца ў любой іншай ВНУ.

Знаёмства з культурай і моўная падрыхтоўка - вось два напрамкі, па якіх навучаецца перакладчык. Прафесія гэтага профілю мае і мінусы: выпускнік асвойвае ўсё адна мова. Другі таксама можна вывучаць, але ўжо на платнай аснове.

Замежная мова

Гэтая спецыяльнасць ёсць ва ўсіх педагагічных ВНУ. Выпускнік атрымлівае кваліфікацыю не «перакладчык" (з рускай на ангельскую і назад), а "выкладчык". Падыходзіць будучым настаўнікам сярэдняй школы. У праграму навучання студэнтаў ўваходзяць: ўзроставая і дзіцячая псіхалогія, педагогіка і методыка выкладання. Па заканчэнні ВНУ навучылі будзе ведаць дзве мовы. Але трэба разумець, што адукацыя гэта адно, а прызванне - зусім іншае. Ды і, як паказвае статыстыка, 90% скончылі ВНУ ў школу не ідуць, і педагогаў па-ранейшаму не хапае.

заключэнне

Такім чынам, мы высветлілі, што перакладчык - прафесія запатрабаваная, і калі вы вырашылі яе асвоіць, то не адмаўляйцеся ад пастаўленай мэты. Гэтая спецыяльнасць заўсёды вас пракорміць, незалежна ад эканамічнага становішча ў краіне. Аднак сучасныя тэндэнцыі паказваюць: каб зарабіць сабе не толькі на пражытак, варта ўжыць сваё веданне замежнай мовы і ў іншых прафесіях (стаць журналістам, палітолагам, эканамістам, юрыстам).