Уступныя словы ў ангельскай мове. Асаблівасці і адрозненні ад іншых часцін мовы

Уступныя словы ў ангельскай мове нясуць тую ж сэнсавую нагрузку, што і ў рускай. Яны гуляюць дапаможную ролю, але наша гаворка без іх стала б больш безасабовы і беднай.

Уступныя словы дазваляюць:

1. Выказаць сваё або калектыўная стаўленне: unfortunately (на жаль), (да няшчасця), to tell the truth (шчыра кажучы).
2. Упарадкаваць сваю прамову: well (дык вось, ну), therefore (такім чынам), in addition (да таго ж).
3. Пазначыць верагоднасць падзеі: probably (верагодна), surely (напэўна).
4. Паказаць крыніцу звестак: in my opinion (на маю думку), in my view (з майго пункту гледжання), as to be said (кажуць), as someone said (як сказаў нехта).
5. Выйграць час, даць сабе паўзу, каб абдумаць наступныя словы: among other things (сярод іншага), by the way (дарэчы), at all (наогул), in other words (іншымі словамі).

Зразумела, спіс функцый, якія могуць выконваць уступныя словы, можна працягваць. У любым выпадку з іх дапамогай вы робіце сваю гаворку больш насычанай, канкрэтнай і паслядоўнай. Вельмі карысна ведаць уступныя словы тым, хто збіраецца здаваць экзамены па англійскай мове. Яны не толькі дапамогуць выйграць некалькі секунд падчас маналогу, але і зробяць пісьмовае эсэ больш лагічным і сувязным.

Як адрозніць уступныя словы ў ангельскай мове ад іншых часцін мовы?

Не заўсёды гэта проста. Існуюць службовыя словы, значэнне якіх можа перагукацца са значэннем ўводных слоў. напрыклад:

Finally I could visit my mother-in-law.

I had a holiday and decided to visit parents or at last my mother -in-law.

У першым прыкладзе finally раўназначна «пасля ўсяго», такім чынам, - гэта службовае слова. Яго нельга прыбраць з прапановы без страты сэнсу. У другім at last можна апусціць. Прапанова стане менш асабістым, страціць адценне шкадавання (можна наведаць цешчу, але не вельмі хочацца), але не страціць сваё значэнне ў цэлым.

Прамаўляць уступныя словы ў англійскай варта, вылучаючы інтанацыяй. А далей мы пагаворым аб тым, ці трэба адасабляць іх пры пісьме.

Ці варта выдзяляць уступныя словы знакамі прыпынку?

Што там робіцца, у рускай мове? Уступныя словы абавязкова вылучаюцца коскамі альбо (у рэдкіх выпадках) працяжнік. У ангельскай мове, як вядома, пунктуацыйныя правілы з'яўляюцца больш гнуткімі і залежаць ад інтанацыі аўтара. Менавіта таму уступныя словы вельмі часта наогул не вылучаюцца знакамі прыпынку. На жаль, для многіх навучэнцаў такая гнуткасць аказваецца складанай. Ім, якія звыкліся да выразным правілах рускай мовы, здаецца цяжкім у кожным выпадку самастойна вырашаць, ці варта ставіць коску. Іншыя, наадварот, пачынаюць натхнёна ставіць знакі прыпынку дзе прыйдзецца, хоць мінімальныя правілы іх расстаноўкі ўсё ж існуюць. Савет для ўсіх: больш чытайце арыгінальных тэкстаў на англійскай мове, паступова вы навучыцеся разумець, дзе варта вылучаць падобныя абароты, а дзе не.

Акрамя таго, звяртайце ўвагу на тое, наколькі сэнс ўступнага слова далёкі ад сэнсу асноўнага прапановы. Ад ступені аддаленасці залежыць і знак прыпынку. Калі уступнае слоў ужываецца «між іншым», і, загаварыўшы гэтую фразу, вы пачуеце выразныя паўзы вакол яго, яго можна заключыць у дужкі. Найбольш мяккая ступень «аддалення» афармляецца коскамі.

Шэраг такіх абаротаў трэба вылучаць коскамі з двух бакоў (напрыклад, «however» - «аднак»). Некаторыя уступныя словы вылучаюцца коскі, толькі калі стаяць у пачатку прапановы (напрыклад, "also" - "таксама"), а ў середние прапановы - не. Гэта досыць лагічна. Навошта перагружаць прапанову знакамі прыпынку, бо гэта уступнае слова вельмі кароткі. Так, на пунктуацыю ўплывае даўжыня і месцазнаходжанне слова ў сказе.