Кітайскі алфавіт: сістэма "піньінь" і яе адметнасці

З з'яўленнем пісьменнасці ў Паднябеснай надзейна ўсталявалася іерагліфічныя сістэма напісання тэксту, таму кітайскі алфавіт як такой не існуе. Звычайна пад гэта паняцце падпадае метад "піньінь", створаны ў мінулым стагоддзі для транскрыпцыі знакаў на лацінку.

Чаму кітайскі алфавіт не існуе

Каб адказаць на гэтае пытанне, трэба звярнуцца да вызначэння. Яно абвяшчае, што алфавіт з'яўляецца сукупнасцю сімвалаў сістэмы пісьма. Здавалася б, у чым падвох?

Кітайская пісьменнасць заснавана на іерогліфах, якія маюць сэнсавае значэнне асобна ад іншых знакаў у тэксце і, у сваю чаргу, складаюцца з ключоў. З апошнімі сітуацыя дакладна паўтараецца. Больш за тое, ключ можа выкарыстоўвацца як самастойны іерогліф, т. Е. Слова.

Алфавіт ж мае на ўвазе бессэнсоўнасць адзінкавага сімвала лісты і невялікая колькасць устояных, нязьменных літар. Кітайскую мову, ці путунхуа, налічвае больш за 50 тысяч іерогліфаў, з улікам розных мадыфікацый, пры гэтым іх колькасць дакладна невядомая і схільная да павелічэння.

Што такое "піньінь"

Прасцей кажучы, "піньінь" - сістэма раманізацыі для мовы Паднябеснай або спосаб запісу іерогліфаў па складах. З яе дапамогай любое слова можна адлюстраваць лацінкай, што палягчае разуменне фанетычнай складнікам.

Такім чынам, выходзіць, што кітайскі алфавіт не існуе, і прымяненне дадзенага тэрміна да гэтай сукупнасці знакаў з'яўляецца не больш, чым распаўсюджанай памылкай. Тым не менш з-за частоты яе ўжывання з ёй часам даводзіцца лічыцца.

Аднак, пытанне пра тое, колькі літар у кітайскім алфавіце, не мае адказу па ўсіх вышэйапісаным прычынах.

Ініцыял "піньінь"

Як было сказана раней, дадзеная сістэма (у далейшым "кітайскі алфавіт") складаецца з лацінскіх знакаў. Склады, у асноўным, фармуюць зычныя, галосныя і іх спалучэння. Вымаўленне ініцыялы, як і фіналам, мае масу нюансаў:

• Напрыклад, "m", "f", "s", "h" аналагічна рускім "м", "ф", "з" і "х".
• Існуюць придыхательные зычныя ( "p", "t", "k", "c", "sh", "ch"), пры вымаўленні якія патрабуюць моцнага выдыху.
• "N" у "піньінь" хутчэй альвеолярной, а "l" і "j" падобна з ангельскай вымаўленнем.
• "Q" чытаецца як "тьсь", "x" паходзіць на "сь", а "z" і "zh" - на "ЦЗ" і "чж".
• Зычныя "b", "d", "g" вельмі складана вымавіць дакладна, таму што яны ўяўляюць сабой нешта сярэдняе паміж рускімі аналагамі гэтых звонкіх і глухіх гукаў.
• "R" у пачатку слова замяняе "ж".

фіналі

Кітайскі алфавіт (іерогліфы ў яго не ўваходзяць) таксама змяшчае галосныя, названыя "фіналам". Яны часцяком складаюцца з дыфтонгаў і падпарадкоўваюцца такіх правілах вымаўлення:

• "An", "en", "ao", "uo", "ou", "ei", "ai", "a" транскрыбуюць як "ань", "энь", "ао", "УА", " оў "," эй "," ай "і" а "адпаведна.
• Складаныя фіналі "ia", "ian", "iao", "iang", "ie", "iu", "in" чытаюцца як "я", "янь", "яо", "ян", "е" , "ю", "інь".
• "I" аналагічная рускай "і", але не змякчае зычных. Калі яна з'яўляецца адзінага галоснага ў складзе, то запісваецца як "yi".
• "Y" прамаўляюць як "у" ці "wu" (ідэнтычна папярэдняга нагоды).
• "Er" замяняе "эр".

Калі выкарыстоўваецца сістэма раманізацыі

Як правіла, "піньінь", яна ж кітайскі алфавіт (іерогліфы ў ім замененыя складамі на лацінцы), прымяняецца як дапаможны элемент для турыстаў у выглядзе подпісаў на розных паказальніках або пры наяўнасці ў тэксце рэдкага знака.

Таксама раманізацыя выкарыстоўваецца для напісання паведамленняў на англамоўнай клавіятуры. Як правіла, гэта аўтаматызаваны працэс, і набраная транскрыпцыя "піньінь" самастойна пераўтворыцца ў іерогліф.

Апошні, найбольш папулярны варыянт прызначаны для структуравання інфармацыі ў спісах і базах дадзеных: у іх нашмат больш мэтазгодна разбіць словы па першых складах з дапамогай транслітарацыі на лацінку. Гэта палегчыць пошук не толькі для замежнікаў, але і для кітайцаў.

"Піньінь" як сродак вывучэння мовы

Сістэма раманізацыі на лацінку змяшчае 29 складоў і ўжываецца ў якасці дапаможнай прыступкі ў вывучэнні кітайскай. Яна дазваляе азнаёміцца з правільным чытаннем і вымаўленнем тонаў галосных, дзякуючы наяўнасці дыякрытычныя знакі. У Паднябеснай вывучэнне "піньінь" з'яўляецца абавязковым для замежных студэнтаў і ўключана ў праграму ўсіх сучасных школ.

Часцяком пад фразай "кітайскі алфавіт з перакладам" маюць на ўвазе транскрыпцыю складоў для зручнасці вымаўлення. Дыякрытычны знакі прысутнічаюць з той жа мэтай.

тоны

У путунхуа кожная галосная мае сваю спецыфічную інтанацыю.

Аднолькавыя склады пры рознай манеры вымаўлення здольныя ўтвараць словы, кардынальна адрозныя па сэнсу адзін ад аднаго. Для гэтага вельмі важна асвоіць тоны - без іх валоданне мовай немагчыма. Часцяком замежніка з няправільна пастаўленай інтанацыяй ніхто не разумее і яго гаворка прымаюць за нейкі невядомы дыялект.

Каб пазбегнуць падобнай праблемы, вучыцца вымаўленню варта непасрэдна з выкладчыкам. Натуральна, што кітайскі алфавіт з рускім перакладам тут не дапаможа (транскрыпцыя не перадае дыякрытычныя знакі) і звяртацца давядзецца непасрэдна да сістэмы "піньінь".

Усяго існуе чатыры тоны:

1. Высокі роўны.
2. Узыходзячы ад сярэдняга да высокага.
3. Нізкі з далейшым паніжэннем і наступным павышэннем да сярэдняга тону.
4. Высокі з паніжэннем.

Разабрацца ў іх дапамогуць відеэаурокі ці настаўнік, але апошняе, як было сказана раней, пераважней.

У заключэнне пра кітайскае алфавіце

Вяртаючыся да тэмы Паднябеснай, варта адзначыць, што кітайскі, як і іншыя мовы, якія маюць іерагліфічныя пісьменнасць, занадта не падобны на еўрапейскі.

Яго асаблівасці выключаюць існаванне стандартнага алфавіту. Больш за тое, раннія спробы замяніць звыклы ўсім спосаб запісу тэксту на літарныя спалучэння хутка правальваліся. Прасцей кажучы, такія метады выходзілі з выкарыстання ў кароткія тэрміны і ці ледзь адродзяцца зноў.