Значэнне і паходжанне фразеалагізма "гамерычны смех". рогат багоў

Значэнне і паходжанне фразеалагізма «гамерычны смех» не з'яўляецца такой ужо таямніцай, асабліва для тых, хто ў свой час чытаў "Міфы і легенды Старажытнай Грэцыі». Для астатніх жа мы раскажам, адкуль пайшло разгляданая словазлучэнне.

Н.А. кун

Тут трэба распавесці пра паходжанне старажытнагрэцкіх міфаў. Кананічнай у нашай краіне лічыцца кніга «Легенды і міфы Старажытнай Грэцыі», напісаў яе Мікалай Альбертавіч Кун. Выйшла выдатнае выданне першы раз у 1922 годзе. Кніга перажыла велізарную колькасць перавыданняў.

Н.А. Кун ў сваёй кнізе добрасумленна паведамляе чытачу, што міфы аб жыцці і паходжанні багоў выкладзены ў трох крыніцах:

1. Гесіёд, «Теогония».

2. Паэмы Гамера: «Іліяда» і «Адысея».

3. Творчасць Авідзія. Калі казаць канкрэтна, то матэрыял быў узяты з яго «Метамарфоз».

Няўзброеным вокам відаць, што імя паэта Гамера і рускае прыметнік «гамерычны» звязаныя, але пакуль не час адкрываць усе карты. Значэнне і паходжанне фразеалагізма «гамерычны смех» будуць высветлены ў хуткім часе. А цяпер ад крыніц Н.А. Куна пераходзім да антрапаморфных (чалавекападобных багоў) Старажытнай Элады.

старажытнагрэцкія багі

Той, хто хоць бы трохі цікавіўся гісторыяй вераванняў, ведае, што наш продак ўяўляў сабе навакольны свет некалькі інакш, чым сучасны чалавек. Свет для першага быў адушаўлёным. Кожнай стыхіяй загадваў свой бог. Пасейдон адказваў за водную роўнядзь, Аід - за падземны свет, свет мёртвых і г.д. Мы не будзем тут усіх пералічваць, іх занадта шмат.

Сутнасць у тым, што старажытны чалавек, не маючы ніякіх ведаў аб фізіцы знешняй рэальнасці, судзіў пра яе па аналогіі з сабой.

Менавіта таму-то багі, як гаворыцца ў адным знакамітым серыяле 90-х гадоў 20 стагоддзя, «помслівыя і жорсткія», гэта значыць зусім як людзі. Не думайце, што гэта не мае дачынення да тэмы "Значэнне і паходжанне фразеалагізма« гамерычны смех »", проста трэба набрацца яшчэ крыху цярпення.

алімп

У Сярэднявечча святыя марылі пра тое, што пасля смерці яны будуць сядзець па правую руку ад Хрыста. У старажытнага грэка былі мары іншага роду: ён марыў ўзнесціся на Алімп і пабаляваць з багамі, асабліва яму быў мілы Зеўс.

Алімп - самы высокі горны масіў у Грэцыі. У тыя часы, пра якія мы вядзем гаворку, лічылася, што менавіта тут жывуць багі.

Паводле міфаў, на Алімпе добра. Багі, атрымліваючы асалоду ад сваім існаваннем, смакуюць Амброзія - ежу багоў. На Алімпе заўсёды выдатная надвор'е. Смутку таксама не часта азмрочваюць быццё багоў. Мы, дарэчы, ушчыльную падышлі да таго, каб высветліць значэнне і паходжанне фразеалагізма «гамерычны смех».

баль багоў

Нягледзячы на тое, што кожны бог кіруе сваёй вотчынай, на баль збіраюцца ўсе, і нават тыя, хто ведае самымі цёмнымі абласцямі чалавечага існавання, то ёсць светам мёртвых. Гаворка пра Аідзе, вядома. Багі хоць і шкодныя, але яны заўсёды могуць ацаніць добры жарт, і тады Алімп напаўняецца гамерычны рогат. Цяпер проста раскрываецца перад намі значэнне фразеалагізма «гамерычны смех». Гэта нястрымны рогат над чымсьці, ён звычайна суправаджае несуцішнае весялосьць. Прыметнік жа «гамерычны» тут, захоўваючы некаторы гістарычнае ўтрыманне і дасылку да твораў Гамера, азначае «багаты», «велізарны», «бязмежны», «вельмі гучны і вельмі шчыры».

Над чым можна смяяцца гамерычны?

Складанае пытанне. Усё залежыць ад узроўню развіцця чалавека, ўзросту, эпохі, культуры і сітуацыі. Напрыклад, камусьці падабаецца Джым Кэры, а каму-то Чарлі Чаплін. Праўда, над Чаплінам смяюцца не толькі таму, што ў яго пацешныя фільмы, але яшчэ і таму, што гэта класіка. Чаплін дае гледачу не толькі такую неабходную яму разрадку, але і адчуванне таго, як ён разумны. Яшчэ б! Бо ён смяецца гамерычны над Чаплін.

Прыемна, што ўжо не трэба тлумачыць, а якое значэнне фразеалагізма «гамерычны смех», бо і так ужо ўсё ясна.

Памятаецца, у 1999 годзе выйшаў фільм «Амерыканскі пірог». Падлеткі не тое што гамерычны над ім рагаталі, падчас прагляду весялосьць ператваралася (калі справа была ў кампаніі) у істэрыю.

Кто-то, наадварот, не занадта любіць фільмы і аддае перавагу кнігі. Некаторыя да слёз смяюцца над Джерома, іншыя над Вудхаус, трэція над Твеном або Вонегутам.

Бывае і вось як. Напрыклад, чалавек на лёдзе паслізнуўся і ўпаў, а хто-то ўбачыў гэта і так смяяўся, што не вытрымаў і таксама ўпаў у снег. Як няцяжка зразумець, потым утварылася цэлы ланцужок тых, хто смяяўся і падаў, да таго ўсё гэта было пацешна.

Як у Д.І. Хармса - бабулькі, якія з-за празмернага цікаўнасці выпадалі з вокнаў цэлы дзень. Мараль гэтай гісторыі ў тым, што наогул-то над расцягваецца на лёдзе людзьмі смяяцца - хоць гамерычны, а хоць і не - нельга, але калі вельмі хочацца, то можна.

Сучаснае жыццё фразеалагізма

Цяпер мала хто памятае Гамера. Не ў малой ступені таму, што яго сачыненні вельмі цяжка чытаць. Але гэта было б яшчэ паўбяды. Сапраўдная праблема ў тым, што нават выдатныя міфы Старажытнай Грэцыі мала хто адкрывае. У той час як яны цудоўныя, асабліва ў апрацоўцы Н.А. Куна.

У сілу ўсіх гэтых прычын паходжанне фразеалагізма «гамерычны смех» і выклікае такую цікавасць, бо забыты Гамер, забытыя міфы, засталося ад усяго гэтага толькі прыметнік «гамерычны». Спадзяемся, што мы не толькі патлумачылі словазлучэнне, але і паказалі яго паходжанне. Невялікі кавалачак з гісторыі рэлігіі таксама пойдзе на карысць чытачу. Можа быць, ён нават захоча паглыбіцца ў гэты зачаравальны пытанне.

Смех падаўжае жыццё

Скончыць хацелася б на мажорнай ноце і сказаць, што фразеалагізм «гамерычны смех» намі быў даследаваны, і ніякіх супрацьпаказанняў супраць нястрымнай весялосці выявіць не ўдалося.

Калі раптам дарагі чытач дазволіць сабе смяяцца гамерычны, г.зн. голасна, весела і шчыра, то хай ён спачатку пераканаецца, што нікога паблізу з ім няма і яго смех нікога не кранае, а затым дасць волю пачуццям.