Чувашская прыказкі хутчэй острословицы

Чувашская народ малы, ды дарог. Ім з'яўляюцца часам выдатных навукоўцаў і філосафаў, артыстаў і дойлідаў, а таксама майстроў на ўсе рукі. Нешматлікае насельніцтва Башкірыі багата нацыянальным фальклорам і дорыць сваю культуру ўсім свеце. Акрамя дакладных і гуманітарных навук, песень і скокаў, жывапісу і літаратуры, чувашы атрымалі поспех у камічным, паэтычным і пословичном жанрах.

Гэтыя людзі падобна рускім і нават носяць такія ж прозьвішчы: Іваноў, Пятроў, Васільеў, Мацвееў, Савельеў, Данілаў, Анціпін і мноства іншых. Хоць мова ў іх іншай і гаворка адрозніваецца вымаўленнем, а характар больш міралюбівы, але чувашская жыхары добра валодаюць славянскім прыслоўе і цудоўна складаюць прымаўкі. Іх прыказкі гэтак жа дасціпныя, сатиричны і праўдзівыя.

На чувашскім мове прыпавесці льюцца ўлегцы

Пад прытчамі мы, вядома, маем на ўвазе прыказкі на чувашскім мове. Яны прагаворваюцца гэтак жа лёгка і меладычна, як прыпеўкі ў рускіх куплетах. Натуральна, вывучваюць слова саму размова не трэба. Дастаткова паслухаць карэнных жанчын, як яны пышна спяваюць.

Дзяўчыны-чувашки наогул валодаюць дарам ўпрыгожыць любое свята дзіўнымі мелодыямі і танцамі. Менавіта на башкірскіх мерапрыемствах весёлые чувашская прыказкі гучаць часцей за ўсё і радуюць гледачоў.

Кантёр акрём шётмар - Каноплі садзіў, ды не ўзышла.

Сохалани çавнашкал - Відаць, так дагледжана ўбога.

М. н коллянас: м. Н макрас - Што мне плакаць, што мне гараваць.

Хамён телей çавнашкал? - Мабыць, лёс мой далёко?

Улёхёттём ç \ лл. тую çине - ўзышоў бы на высокую я гару.

Çыру çырайёттём ШУР Чул çине - І надпіс стварыў на белым камені.

Хамён алёран килсесс. н - І калі б там было ў маёй волі.

Çырайёттём пуçёма ырлёха - Сабе шчаслівае пакінуў долю.

Ялсем часу наçç тыя ялпа .: баль. н тыя ялпа часу - Усім сялом вяскоўцы пажываюць, нам бы таксама усім мястэчкам пажыць.

Своеасаблівы знакавы гоман надае таямнічасць рэдкага расійскаму племя чувашоў. Гэта яшчэ адна галіна, якая сыходзіць сваімі каранямі ў далёкую гісторыю і расквітнела ў сучасным стагоддзі. Яна вырасла ў прыгожую цывілізацыю са сваімі асновамі і звычаямі. Слухаючы творчасць гэтага народа, можна сказаць: на чувашскім мове прыпавесці льюцца ўлегцы.

А рускім духам пахне

Паспрабуем падабраць да Чувашская прыказка рускія выказвання і параўнаць іх.

Прачытаем некалькі Чувашская хуткамовак:

• Пакуль бяда Гарцам ў тройцы, то шчасце тупае пешшу.
• Ёсць у народзе разумнейшыя разумнага і мацней моцнага.
• Грак вымавіў: «Хай хоць чорнае, але сваё дзіцятка».
• У кустах, дзе туляцца ваўкі, казе не жыць.
• Важна справа чалавека, а не яго званне.
• Добрая слава пешшу ідзе, а дурная па ветры ляціць.
• Стары ніколі не будзе маладым, але кожны малады састарыцца.
• Маці глухая, пакуль дзіця маўчыць.
• Маладым два разу не будзеш.
• Бяры дачка, а глядзі на маці.
• Нават трухлявы коўдру без ніткі не сошьёшь.
• Без вотруб'я і хлеба няма.
• Чалавеку ўнутр не залезеш.
• Крывой цвік і ў гаспадарцы саслужыць службу.
• У калодзеж ваду не льюць, у лес дровы не возяць.
• Папера назад не стане бяростай.
• Ад сцюжы памерла бабулька, пакуль ягады ў лесе спелі.

Падбяром рускія прыказкі па сэнсе:

• Дзе бяда шпацыруе вольна, шчасце там сядзіць ціхенька.
• Былі, ёсць і будуць на Русі волаты.
• Сваё порося ведае кожная свіння.
• Бараны - па дварах, казлы - па гарах, а ваўкі - па долам.
• Калі не можаш да сваёй мэты ісці, то паўзі да яе.
• За кожнае слова ня поверстаешься гэтак жа, як за ветрам у полі не зганялі.
• Будзеш шчаслівым, калі выйграеш, а мудрым, калі прайграеш.
• Маці не разумее, калі дзіця не плача.
• Дзень і ноч - суткі прэч.
• Ад маладая да старая жывем адзін раз.
• Ад заўтра не ўцячэш, ўчора не дагоніш.
• Всяк кравец шые свой крой.
• Вада так і будзе, калі ваду варыць.
• Якое дрэва, такія на ім і яблыкі.
• Хто едзе - той не ўстане, а хто стаіць - той не паеду.
• Хто - горазд у што, той і трубіць у той.
• Брага па бабе, піва па бацьку, а жаніх - па дзеўкі.
• Час ды пара - золата даражэй.

Адразу відаць, што нацыянальныя выслоўі і афарызмы практычна неадметныя па значэнні і пабудове. Гэта значыць, што культура дзвюх рэспублік ўзаемадзейнічае паміж сабой, і людзі вельмі блізкія па характару і традыцыі. Чувашская прыказкі хоць і трохі незвычайна выглядаюць, але правільна складзеныя, цікавыя, інтэлектуальныя і даступныя ў разуменні.

У краіне высакароднасці і навізны

Прыказкі ўяўляюць сабой невялікія прапановы, у якія мудрацамі і паэтамі, дацэнтамі і простымі людзьмі ўкладваюцца тыя ці іншыя тлумачэння жыцця, лёсу, любові, смерці, радасці ...

Кожная прыказка належыць да асобнай філасофскай катэгорыі. Часам чытанне гэтых кавалачкаў тэксту зачароўвае і пазбаўляе рэальнасці, несучы ў краіну разумовага высакароднасці. Вяртаючыся адтуль, пачынаеш бачыць сапраўдны свет іншымі вачыма. чувашская прыказкі закранаюць душу навізной, а вывучэнне фальклору рэдкай нацыі паглынае цалкам.

Дзе прыказкі чувашоў, там кавалак культуры нашай

Часам узнікае пытанне - дзе ж пачуць гэтак незвычайныя радкі, якія пакараюць мудрымі апавяданнямі і багаццем тлумачэнняў? Прыказкі чувашскага народа можна знайсці ў бібліятэках горада і чытальных залах. Іх лёгка завучваць ў інтэрнэце за кампутарам або ў "Плэй-маркеце" для планшэтаў і смартфонаў з аперацыйнай сістэмай "Андроід", а таксама ў краме App Store для АС mac.

Шмат аўдыёкніг і асобных запісаў ёсць на музычных сайтах у фарматах мр3 і wav. А яшчэ лепей з'ездзіць у Чувашскую рэспубліку. Часу гэта шмат не адбярэ. Яна прылягае з поўдня да межаў Мардовіі і Ульянаўскай вобласці, а на ўсходзе і захадзе - да Татарстану і Ніжагародскай губерні. А пабываўшы на такіх святах, як Сĕрен або Калăм, і правёўшы час у разгар гульняў і песень, жартаў і скокаў, казак і прыказак вясновага ўрачыстасці, ні адзін чалавек не з'едзе з Чувашыі абыякавым.