Паэтычны прадукт: верасовы мёд

Верасовы мёд лічыцца прадуктам для гурманаў. Некаторым ён падабаецца адразу, як толькі яны паспрабуюць яго на смак, іншым жа ён здаецца горкім. У некаторых краінах такі мёд карыстаецца асаблівай папулярнасцю, і знаўцы высока цэняць яго густ. Вырабляецца ён з нектара вераса звычайнага (галінастае вечназялёнае расліна). Яго можна сустрэць у тундры, у сасновым лесе, на пясках і гарах. Верасовы мёд атрымліваюць у Еўропе і Азіі, але 75% прадукту вырабляецца ў Шатландыі. Ён вельмі карысны, мае цікавы густ і валодае цягучасці. Пры рэўматызме, астме, бранхіце, інфекцыйным поліартрыце рэкамендуюць ужываць менавіта такую слодыч.

Існуе таксама «Вересковый мёд» верш. Гэта выдатная папулярная балада, напісаная яшчэ ў 1880 годзе Робертам Стывенсанам. Твор складаецца з адзінаццаці восьмистиший і апісвае падзеі даўно мінулых дзён. Верш прысвечана народу, які быў выгнаны каралём Шатландыі.

... З натоўпу людзей былі абраныя бацька і сын, іх даставілі да Ягонай Вялікасьці для таго, каб яны паказалі, як рыхтуецца салодкі хмельны напой з верасу. Няшчасным пагражалі пакараннем смерцю і катаваннямі, каб яны адкрылі сакрэт каралю. Нарэшце, стары здаўся. Але сорам перад сынам стрымлівае бацькі. Таму ён просіць караля спачатку ўтапіць сыночка, каб ён не бачыў ганьбы. Яго Вялікасць пагаджаецца і кідае небараку ў моры. У канцы аўтар распавядае чытачам, што старому апынуўся не страшны ні агонь, ні катаванні, і сакрэт умрират разам з ім. А ў яго сэрца застанецца надзея, што яго дзіця ўсё-такі выжыве.

На жаль, некаторыя фрагменты гэтай балады былі знішчаны. Тым не менш асноўная ідэя - гераізм медоваров, жорсткасць і сквапнасць манарха, зразумелая. «Вересковый мёд» разляцеўся па свеце; упершыню перавёў гэты твор на рускую мову Мікалай Чукоўскі. Пасля яго гэта зрабіў Самуіл Маршак. Новая версія была апублікаваная ў 1941 годзе, стала папулярнай і чытэльнай, а ранейшыя проста патухлі на яе фоне. Пасля, у 1947 годзе, С.Я. Маршак так і азагаловіў адзін з сваіх зборнікаў - «Вересковый мёд». Сёння гэты верш вывучае кожны школьнік, яно ўключана ў праграму і папулярна сярод літаратараў і па гэты дзень. Чытачы могуць пачуць вершы з дадзенага творы, пакладзеныя на музыку і атрымліваць асалоду ад меладычнай песняй.

Роберт Стывенсан назваў баладу «Галлоуэйская легенда». Гэтая назва навеяна мясцовасцю Галлоуэй на паўднёвым захадзе Шатландыі, у якой любіў бываць аўтар. Гісторыкі лічаць, што толькі нешматлікія падзеі, апісаныя ў баладзе, адпавядаюць рэальнасці. Аўтар грунтаваўся толькі на паданнях, якія ставіліся да таго перыяду часу. Кажуць, што «Вересковый мёд» Маршак перавёў настолькі выдатна, што, прачытаўшы твор хоць адзін раз у жыцці, чалавек улюбляецца ў Шатландыю назаўжды. А яшчэ ён абавязкова захоча паспрабаваць гэты прадукт.

На падставе верша былі знятыя аднайменныя фільмы, пастаўленыя сцэны ў тэатрах, створаны музычныя творы. Адным словам, балада не пакінула раўнадушным нікога.